Orędzie Bożonarodzeniowe Jego Ekscelencji, Najprzewielebniejszego Jakuba,
Arcybiskupa Białostockiego i Gdańskiego, do Czcigodnego Duchowieństwa, Miłujących Boga Braci i Sióstr Zakonnych, i Wszystkich Wiernych Diecezji Białostocko-Gdańskiej

Bracia i Siostry!

Po okresie bożonarodzeniowego postu przygotowującego nas do święta, weszliśmy w radość przeżywania tajemnicy Wcielenia Boga. Czas święta to moment gdy przenosimy się do Betlejem, by stać się świadkami najważniejszego dla nas wydarzenia – Narodzin Jezusa Chrystusa, który przyszedł na świat po to, by przywrócić nas do poprzedniej godności mieszkańców raju.

Zgodnie z nauczaniem Ojców Kościoła nasze zbawienie i powrót do raju nie dokonują się jednak automatycznie w momencie Wcielenia Syna Bożego, czy jego śmierci i Zmartwychwstania. Zbawienie osiągamy we współpracy z Tym, który dla naszego zbawienia zstąpił z nieba. I za sprawą Ducha Świętego przyjął ciało z Maryi Dziewicy i stał się człowiekiem (Symbol Wiary). Nasze odnowienie realizuje się we współpracy – synergii – naszej wolnej woli i łaski Bożej. To dlatego nasze życie musi być zgodne z łaską, by odkupieńcze dzieło Jezusa Chrystusa było zbawienne każdemu z nas.

Fakt ten – jakże ważny dla naszego życia – przypomina nam o tym, jak mamy żyć i jak mają wyglądać nasze święta. Święta to nie czas próżności i dogadzania ciału. Wręcz przeciwnie, powinien to być czas skupienia, modlitwy i refleksji nad sensem życia. Nasze święta bywają często bardzo spłycone. Na takie ich spłycenie wpływa otaczający nas świat. Dla wielu przecież święta to tylko czas komercji, prezentów i przyjęć. Choć staramy się nie dopuszczać takich myśli o naszym świętowaniu, to mimowolnie zewnętrzny świat oddziałuje na nas i niezauważalnie poddajemy się jego presji.

Naszym wspólnym celem powinno być zabieganie o czystość naszej wiary, jej właściwe pojmowanie i wcielanie w życie. Każdy powinien robić to w swoim osobistym życiu, wpływając w ten sposób na sposób życia innych. Oczywiście robią to przede wszystkim ci, którzy wybierają inny sposób życia, dając przykład otoczeniu, pokazując, iż celem ich dążeń nie jest życie ziemskie, lecz zdobywanie życia wiecznego. Należą do nich ci, którzy wybierają życie mnisze, ci którzy decydują się być duchownymi, a także ci, którzy zrzeszają się w naszych bractwach i innych organizacjach i działają na rzecz głoszenia Prawdy – Chrystusa, który stał się człowiekiem i za nas oddał Swoje życie.

Najlepsi nauczyciele to ci którzy uczą przykładem. Uczmy więc wszystkich przykładem naszego życia, a nawet sposobem świętowania. W dni naszych świąt zadbajmy o właściwe ich przeżywanie, poprzez uczestnictwo w nabożeństwach. Nie zapomnijmy również o naszych bliskich i potrzebujących. Jeśli nie mamy możliwości pomóc tym, którzy doświadczają, bądź doświadczyli wojny, przynajmniej pomódlmy się za nich. Poprośmy o to, by Bóg obdarzył ich swym miłosierdziem. Nie zapomnijmy podziękować Bogu za pokój na naszych ziemiach i wszystkie dobrodziejstwa, którymi nas obdarza. Tak spędzając święta, odczujemy wewnętrzną radość, która będzie świadczyć, że nie był to dla nas czas stracony, ale spędzony właściwie. Oddajmy Dzieciątku Bożemu pokłon i chwałę, przynieśmy mu nasze dary: zamiast złota – godne życie, zamiast kadzidła – wiarę, w miejsce mirry – miłość; i zróbmy wszystko, by znalazł swe miejsce w naszym sercu.

W tak uroczystym dniu święta pragnę serdecznie pozdrowić: Duchowieństwo, Braci i Siostry Zakonne, Młodzież i Dzieci oraz wszystkich Wiernych Prawosławnej Diecezji Białostocko-Gdańskiej i życzyć wszystkim błogosławionej bożonarodzeniowej radości, nadziei i Bożego błogosławieństwa we wszystkich życiowych poczynaniach. Nowy Rok 2017 niech będzie rokiem nowej łaski Pańskiej w naszym życiu, w naszej Ojczyźnie i na całym świecie.

Łaska Pana Naszego Jezusa Chrystusa niech będzie z wszystkimi Wami.

Prawosławny Arcybiskup Białostocki i Gdański

Białystok – Gdańsk, Boże Narodzenie 2016 r.