List Bożonarodzeniowy
Świętego Soboru Biskupów Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego
do Czcigodnego Duchowieństwa, Miłujących Boga Mnichów i Mniszki oraz Wszystkich Wiernych Dzieci Świętej Polskiej Cerkwi Prawosławnej
„Nie bójcie się, oto bowiem zwiastuję wam radość wielką, która będzie dana całemu ludowi, że oto dzisiaj, w mieście Dawida, narodził się wam Zbawiciel, którym jest Chrystus, Pan” (Łk 2,10-11).
Bóg Wszechmogący pozwala nam także i w bieżącym roku, z radością duchową, spotykać święto Narodzenia Chrystusa.
Dokonała się „wielka tajemnica pobożności – pojawił się Bóg w ciele”. Odwieczny Bóg rodzi się w czasie. Pozbawiony ciała, przyodziewa ciało. Matka nasza, Święta Cerkiew wzywa nas: „Przyjdźcie, rozradujmy się w Panu, głosząc tę oto tajemnicę” (stichera na Gospodi wozzwach. Wigilia Bożego Narodzenia).
Radujmy się w Bogu, naszym Zbawicielu, który dzisiaj obwieścił nam zbawienie, które zajaśniało z groty. Radujmy się w Bogoczłowieku Chrystusie, który pojawił się na ziemi w imię miłości do człowieka!
Bracia i Siostry! Dzisiaj całemu światu głoszona jest wielka radość wybawienia i zbawienia. Przenieśmy się w naszych myślach i modlitwach do świętego żłóbka, aby w Narodzeniu Chrystusowym uczestniczyć w niekończącej się miłości Bożej do człowieka, kiedy Stwórca włącza się do udziału w stworzeniu. Rozum się zatrzymuje i w bojaźni drży serce człowieka, widząc misterium niekończącej się wielkiej miłości Bożej do człowieka. Radujmy się w Panu, wypowiadając tę prawdziwą tajemnicę. Przed nami jest głębia niedającej się ocenić pokory.
Jego pokora, ubóstwo groty, niewinność dziecięcia – okazały się wszystko pokonującą światową mocą Dzieciątka, bowiem u podstaw wszystkiego była bezgraniczna miłość: „Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby nikt wierzący w Niego nie zginął, lecz miał życie wieczne (J 3,16). Dlatego też święci aniołowie w noc Narodzenia Chrystusa wyśpiewywały: „Chwała na wysokościach Bogu, a na ziemi pokój, w ludziach dobre upodobanie” (Łk 2,14).
Pojawienie się w świecie jego Zbawiciela odbudowuje światowy porządek moralny, który został naruszony upadkiem człowieka, a kiedy nastąpiła „pełnia czasu” ludzkość znalazła się w powszechnym chaosie. Chrystus rodzi się, aby wszystko to zmienić, dać człowiekowi możliwość pojednania się z Bogiem, zaprowadzić pokój i uczynić podstawy do czynienia dobra.
Bracia i Siostry! O, jakże nasze czasy są podobne do dni poprzedzających przyjście na ziemię Zbawiciela.
Współczesna ludzkość coraz bardziej zapomina o Bogu, kierując się jedynie materialistyczny
Bracia i Siostry! Dzisiaj, w dniu Narodzenia Chrystusa, mówiąc o tym stanie ludzkości, wzywamy Was do godnego życia w Domu naszego Pana – Świętej Cerkwi Prawosławnej, do zachowywania Jej zasad, cerkiewnego porządku, nauczania młodego pokolenia o drogocennym darze, jakim jest nauka Świętej Cerkwi, do zachowywania swojej duchowej, prawosławnej kultury, zwyczajów, które pozostawili nam nasi przodkowie.
Bracia i Siostry! Święty i Wielki Sobór Cerkwi Prawosławnej, który odbył się w czerwcu 2016 roku, zwrócił uwagę na te fakty dotyczące obecnego życia współczesnego społeczeństwa. Wyrażając troskę o swoje duchowe dzieci Ojcowie Soboru w orędziu wskazują, że Jezus Chrystus był zawsze i jest obecnie „naszą nadzieją” (1 Tm 1,1), Która ubogaca świat swoimi darami: miłością, pokojem, jednością i sprawiedliwością
Ojcowie Soboru piszą: „Zbawiciel świata otworzył się jako „Bóg z nami” (Mt 1,23) i jako Bóg „za nas” (Rz 8,32), „chce, aby wszyscy ludzie byli zbawieni i doszli do poznania prawdy” (1 Tym 2,4), ponieważ „Niebo i ziemia przeminą, ale Słowa Moje nie przeminą” (Mt 24,35). Fakt zaś, że życie nasze jest „w niebiosach” (Fil 3,20), nie niweczy, lecz umacnia nasze świadectwo pokoju”. Dlatego też o tym jest mowa w orędziu. Cerkiew prawosławna przeciwstawia współczesnemu „człowiekowi-bog
Ona objawia zbawczą prawdę o Bogoczłowieku i Jego ciele – Cerkwi jako miejscu i obrazie życia w wolności, jako udziale już tu, na ziemi, w życiu zmartwychwstałeg
Oto głos Prawosławia na dzień dzisiejszy, który kierowany jest do nas i całej ludzkości.
Bracia i Siostry! Wsłuchując się w ten głos Ojców Soboru, pokornie skłońmy głowy przed ogromem Bożej miłości do człowieka. Nauczmy się przy żłóbku godnie kłaniać się Słońcu Prawdy, Jego jedynego poznawać i z wdzięcznością serca wysławiać: „Ty, Któryś narodził się z Dziewicy i świat oświeciłeś, chwała Tobie”.
W świąteczne dni pozdrawiamy Czcigodne Duchowieństwo, Mnichów i Mniszki, Dzieci, Młodzież i Wszystkich Wiernych ze Świętem Narodzenia Chrystusa, Nowym 2017 Rokiem i Świętem Objawienia Pańskiego.
Narodzony Chrystus Zbawiciel, przepełniony swą miłością wobec nas, grzesznych, niech umacnia wszystkich nas dobrym zdrowiem ducha i ciała.
„Duch Pański, duch mądrości i rozumu, duch rady i męstwa, duch wiedzy i bojaźni Pańskiej” (Iz 11,2) niech będzie z nami wszystkimi.
Chrystus się rodzi! Sławcie!
Z Bożego miłosierdzia, pokorni:
+ Sawa, Metropolita Warszawski i Całej Polski
+ Szymon, Arcybiskup Łódzki i Poznański
+ Jeremiasz, Arcybiskup Wrocławski i Szczeciński
+ Abel, Arcybiskup Lubelski i Chełmski
+ Jakub, Arcybiskup Białostocki i Gdański
+ Jerzy, Biskup Siemiatycki, Prawosławny Ordynariusz Wojskowy
+ Paisjusz, Biskup Przemyski i Gorlicki
+ Grzegorz, Biskup Supraski
Narodzenie Chrystusa 2016/2017 roku
Stołeczne Miasto Warszawa